Vergelijking grondwater monitoring tools
Geplaatst op maandag 27 maart 2023
Er zijn tal van tools beschikbaar voor het monitoren van grondwater. Aspecten als waterniveau, temperatuur, geleidbaarheid, pH, verontreiniging en beweging kunnen allemaal opgevolgd worden. Elk van deze metingen heeft zijn voor- en nadelen. Welke monitoring geschikt is hangt af van het specifieke project. Wij maakten de vergelijking tussen verschillende monitoring tools.
Hier volgen de meest voorkomende grondwater monitoring tools met hun voor- en nadelen
- Waterpeilsensoren: Waterpeilsensoren, zoals druksensoren, worden gewoonlijk gebruikt om veranderingen in het grondwaterpeil over een bepaalde periode te volgen. Ze zijn relatief eenvoudig te installeren en onderhouden en kunnen continu real-time gegevens over het grondwaterpeil verzamelen. Zonder interpolatie geven ze echter geen informatie over de beweging of richting van de grondwaterstroming, en ze kunnen na verloop van tijd afwijkingen en kalibratieproblemen ondervinden.
- Grondwaterbemonstering of staalnames: Systemen voor grondwaterbemonstering, zoals pompen en doorstroomcellen, worden gebruikt om waterstalen te verzamelen uit peilbuizen en boorgaten voor analyse in het veld of in laboratoria. Dit kan gedetailleerde informatie opleveren over de waterkwaliteit en de verontreinigingsconcentraties, maar het proces kan tijdrovend en duur zijn. Bovendien zijn de verzamelde stalen niet altijd representatief voor het volledige grondwatersysteem, en bestaat het risico dat tijdens het bemonsteringsproces verontreiniging wordt geïnjecteerd. De stalen geven vaak een statisch beeld, waardoor ze gemakkelijker te interpreteren zijn, maar voorbijgaan aan de beweging die zich onder de grond afspeelt.
- Real-time optische sensoren voor bemonstering van grondwaterkwaliteit: Deze sensoren werken volgens het principe van optische detectie en kunnen verschillende parameters in real-time detecteren zonder het nemen van een monster. Een mogelijk nadeel is dat deze resultaten vaak niet worden erkend omdat zij niet het resultaat zijn van een standaard erkende bemonsteringstechniek. Bovendien kan biofouling leiden tot foutieve metingen en tot de noodzaak tot bijkomende en regelmatige kalibraties.
- Geofysische methoden: Geofysische methoden, zoals elektrische weerstandstomografie (ERT) en grondpenetrerende radar (GPR), maken gebruik van elektromagnetische golven om de ondergrond in beeld te brengen en geven informatie over de verspreiding en beweging van het grondwater. Deze methoden zijn niet-invasief en kunnen snel een groot gebied bestrijken, maar ze gaan gepaard met hoge kosten en vereisen gespecialiseerde kennis om de gegevens nauwkeurig te interpreteren.
- Grondwaterfluxmeters: Grondwaterfluxmeters meten de snelheid waarmee het grondwater door een bepaald gebied stroomt. Zij kunnen gedetailleerde informatie verstrekken over de richting en de snelheid van de grondwaterstroming en zijn nuttig om preferentiële stromingspaden vast te stellen en saneringsmaatregelen te beoordelen. Ze vergen echter gespecialiseerde apparatuur en expertise om te installeren en te onderhouden. De meerprijs van deze metingen moet afgewogen worden ten opzichte van de bijkomende informatie. De nauwkeurigheid van de informatie die ze leveren over de ondergrondse dynamiek in vergelijking met statische gegevens en modelleringen kunnen van grote meerwaarde zijn om grondwaterprocessen en saneringen te optimaliseren.
Kortom, elk monitoringinstrument heeft zijn eigen voor- en nadelen. Afhankelijk van de specifieke monitoringbehoeften en de omstandigheden van het project is de ene methode geschikter dan de andere. Door de voor- en nadelen van de verschillende methodes zorgvuldig af te wegen, kan een keuze gemaakt worden. Vaak is de beste optie een combinatie van methoden.